De krant

Niets zo vluchtig als een krant. Vandaag nog razend actueel, morgen de nederige verpakking van aardappelschillen. Maar theetante is al jaren een grote fan.

Nu moeten we daar wel even eerlijk bij vermelden dat de krant ook zo ongeveer de enige bron van nieuws is voor ondergetekende. OK, ze checkt wel eens een website-je, maar naar het radionieuws luistert ze nimmer. Voor het TV journaal is ze bovendien te eigenwijs. Ze bepaalt liever zelf waar ze haar aandacht aan besteedt in plaats van de volle rit uit te zitten.

Neen, dan liever rustig aan tafel met de krant. Gezellig uitkiezend waar ze meer over wil weten. En die persoonlijke selectie kan volgens verschillende criteria verlopen, heeft tante al ontdekt.

Zo kan je te werk gaan als een nieuwsfreak. Je surft dan snel en ongeduldig over de koppen, op zoek naar nieuws: dat wat je nog niet wist. Tante beseft echter dat er veel te veel is wat ze nog niet weet en bespaart zich dus gewoon dit onrustige scanwerk.

Op zoek naar afleiding van de dagelijkse besognes biedt de krant eveneens een schat aan aanknopingspunten. Blader ineens door naar de sport, naar de stripverhalen of de gossip-pagina's. En met een komische blik zijn ook heel wat politieke berichten beslist hilarisch! Maar tante is niet echt geïnteresseerd in de belevenissen van BV's en ander beroemd gepeupel, dus deze aanpak slaat ze liever over.

Daarom: tante leest de krant anders. Voor haar is het dagblad een soort vertrekpunt tot mijmering. Een aanleiding om even stil te staan bij de essentie. Hoe mensen hun status op allerlei manieren proberen in de verf te zetten (kledij! moeilijke woorden! snelle wagens!) Wat er met mensen gebeurt als ze macht (denken te) hebben (kledij! moeilijke woorden! snelle wagens!). Hoe belangrijk familie en vrienden zijn. Helaas ook: hoe snel de mens uit woede kan ontsporen. Kortom, weg van de waan van de dag wordt tante er soms helemaal filosofisch van.

Dat tot mijmering aanzettend dagblad MOET bovendien van papier zijn. Omdat het zo lekker knispert. (Omdat je er achteraf mooie hoedjes van kan vouwen). Maar vooral omdat er geen hyperlinks instaan die een mens meteen weer terugleiden naar de informatiesnelweg. En zo enige reflectie bij voorbaat onmogelijk maken. Nee, geef tante maar de eenvoud van het gedrukte woord. En bied haar de kans om dingen te onderstrepen, om hoekjes om te vouwen en tekstjes uit te scheuren voor het keukenprikbord. Tastbaar materiaal om over door te denken, daar gaat het om!

En zo zat tante deze middag heerlijk te mijmeren op een zonnig terrasje. Met een kop thee en een krantje.En ze dacht heerlijk na over de mensheid. En ze voelde zich hééél gelukkig!