En er was licht! Of, nee, toch niet…

Theetante bekende het al eerder: zij heeft grote sympathie voor de Middeleeuwen. Nu hoort ze u al denken: “O, ja, de duistere Middeleeuwen dus”. En hoewel tante met hart en ziel strijdt voor de herwaardering van dit wonderbaarlijke tijdvak, moet ze u op één vlak gelijk geven. Na zonsondergang was het inderdaad behoorlijk donker destijds. Een kaarsje, een occasioneel fakkeltje en een dapper schijnend maantje konden daar helaas niet veel aan verhelpen. Lekker thuisblijven na de schemering, was de boodschap. En vroeg naar bed waarschijnlijk ook.

Gelukkig zijn de tijden wat dat betreft veranderd! Een golf van licht en warmte overspoelde de aarde tot in het kleinste appartementje. En sinds de opkomst van de spaarlamp en het ledlicht kan eenieder zonder schuldgevoel de duisternis verdrijven. En mensen, dat biedt toch zoveel mogelijkheden voor de wereldvrede!

Ter illustratie: als tante na een dag hard labeur naar huis fietst, kan ze rekenen op het zachte, warme licht dat uit vele huishoudens geruststellend naar buiten stroomt. Terwijl ze de laatste meters aflegt naar de nog donkere woonstede, ziet ze hier een buurvrouw in de kookpot roeren en daar al een gezin aan tafel gaan. Helemaal verzoend met de wereld, het leven en de seizoenen, steekt tante dan bij thuiskomst een kaarsje aan, ter verblijding van passanten en huisgenoten. En zo sluit ze de dag op harmonieuze wijze af (met een glimlach om de lippen…)

Ja, lezer, zo zou het kunnen gaan. Maar, helaas is de werkelijkheid bijzonder wreed. Want, lieve Vlamingen, waarom denderen jullie bij het minste streepje duisternis toch de rolluiken al naar beneden? Waarom die verbetenheid waarmee jullie de buitenwereld afsluiten en alle gezelligheid binnenhouden? Wat is er mis met een streepje licht een glimpje huiselijkheid op straat?

Bij gebrek aan beter toert tante treurig door donkere straten, enkel bijgestaan door een paar welwillende lantaarns. Helemaal eenzaam en alleen. Niets harmonieus geneurie, niets peis en vree, maar bittere ontgoocheling. En dikke traan biggelt langs haar wang…

Ja, beste lezer, die duisternis van berolluikte straten, DAT zijn voor tante nu eens middeleeuwse toestanden!

[Compromisvoorstel: kunt de rolluiken pas afrollen na 18.00? Dat kan tantes gemoedstoestand aanzienlijk ten goede komen. Dank u!]

Reacties

Populaire posts