0100101110

Theetante is eigenlijk een boekenworm! En de kerstvakantie is daarvoor het “uitgelezen” moment. Languit op de zetel, met een kat, een kaarsje, een kop thee en een goed boek: heerlijk!

Het boek van deze vakantie is “Informatie, van tamtam tot internet” van James Gleick. Uitgekozen omdat tante er stoemelings vanuit ging dat het over communicatie zou gaan, hetgeen voor deze blog altijd nuttig is bij wijze van context. Driewerf neen: het gaat over informatie, over computers en logaritmes. Ai, ai, knars, knars. Maar het moet gezegd worden: iemand die tante ervan kan overtuigen dat wiskunde boeiend is, verdient sowieso hulde: bij deze.

Bovendien raakte tante wel wat in de ban van de informatietheorie (sla het maar na op pagina 248-249). Straffe wiskundige lieden visten immers uit dat echte informatie beantwoordt aan drie regels: het is verrassend, onvoorspelbaar en wanordelijk. In wiskundige hoofden: het is 0 of 1. Geen herhaling, geen voorspelbaarheid: weg ermee! Alleen wat nieuw is en niet uit het andere kan worden afgeleid, verdient een 1. Streng hoor, even illustreren maar.

• Hoe gaat het? Goed! (informatiewaarde is 0, want het antwoord is voorspelbaar, er zijn maar een paar kwieten die op een dergelijke vraag een ander en origineler antwoord produceren)
• Gelukkig Nieuwjaar! (informatiewaarde is momenteel 0, wegens niet verrassend. Roep je dit in pakweg april, dan kom je natuurlijk wel onverwacht uit de hoek, maar dan ben je eveneens een kwiet)
• Ik kwam bij het zebrapad. Eerst naar rechts kijken, dan naar links. En dan even letten op het stoplicht: ja, groen! Voila, toen ben ik overgestoken. (informatiewaarde 1, indien de boodschap gecomprimeerd wordt tot “ik stak over”, hoewel we ook deze actie niet meteen verbluffend kunnen noemen)

OK, vanuit computerstandpunt kan tante wel volgen. Recht toe rechtaan wil men het daar hebben. Niet te veel uitweidingen en tierelantijntjes (u heeft het al door: theetante spreekt absoluut geen computers).

Maar als we in de werkelijke wereld alleen zo zouden spreken, dan zou het toch ook maar saai worden. Al was het maar omdat niemand iets zei: als herhaling en uitweiding niet mag en de info perse nieuw moet zijn, dan blijft het akelig stil. En dan is er zeker geen plaats voor banden-smedend gebabbel.

Bovendien is herhaling toch ook wel eens prettig, niet alleen om tijdens het blokken gegevens in je hoofd te stampen, maar ook gewoon voor de gezelligheid (deze vakantie wéér naar de Sound of Music gekeken!)

Aan de andere kant: alleen maar herhaling of uitgebreid gebabbel in het zebrapadgenre van hierboven is ook niks! Zucht! Tante besluit dan maar dat de waarheid in het midden ligt. Of, neen, niet helemaal in het midden, misschien iets meer naar de info kant, zo! Tijd voor een bordschema om deze gedachtenkronkel visueel te verduidelijken:


Kortom: alle praatjes in de stad die zich op dat punt bevinden, kunnen op tantes warme belangstelling rekenen! En tot slot wenst ze u bij deze - heel onverwachts zo op het einde - alsnog een gelukkig 2012!

Reacties

Populaire posts