Missie: grasgroen truitje (strategische reflecties bij een shopping-expeditie)

Als de theetante uit winkelen gaat, dan pakt ze haar queeste altijd heel functioneel aan (OK, we negeren nu even het schamper gegrinnik van de echtgenoot!). 

Zij bedoelt daarmee dat ze de winkels doelgericht en systematisch afstruint, op zoek naar de ultieme aankoop (namelijk datgene waar ze op voorhand alle toekomstige combinatiemogelijkheden van heeft verkend, zoals, momenteel, een grasgroen truitje). Deze expeditie noopt haar vaak tot het betreden van meerdere etablissementen, hetgeen altijd een risico op tijdsverlies en impulsaankopen heeft, en dat moeten we vermijden!

Theetantes battle plan gaat daarom als volgt:

1. Theetante stormt een winkel binnen

2. Zij speurt naar de kleur in kwestie

3A: kleur gevonden: nader onderzoek, waarop soms een aanknoop volgt, doch vaker een bittere ontgoocheling

3B:  kleur niet gevonden: exit theetante (half huilend)

Deze werkwijze lijkt onfeilbaar, doch heeft enkele serieuze minpunten. Ten eerste spot de theetante tijdens deze kleurenscan nauwelijks welke andere tinten wel beschikbaar zijn. Blijkt achteraf dat ze toch lavendelblauw wil, dan moet ze helemaal opnieuw beginnen. Ten tweede gebeurt het zeer zelden dat theetante vindt wat ze zoekt (grasgroen is momenteel niet in grote voorraden beschikbaar, waardoor optie 3B relatief veel voorkomt). Vandaar dus haar lidmaatschap van de sToffenmadammen en haar fanatieke omgang met brei- en haaknaald.

Maar kom, we dwalen af. Het komt er dus op neer dat theetante winkels structureel behandelt als een materieel soort google, waar je via een quick-search snel kunt vinden wat je zoekt. Winkels zijn voor haar geen plaatsen waar je rondhangt, of waar je even uitblaast (daar heb je immers theehuizen voor!) Neen, je komt er voor een aankoop, en die handel je best zo strategisch mogelijk af, zonder je te laten afleiden door prachtige doch bij nader in zien oncombineerbare items!

Theetante dacht dat iedereen zo rationeel shopte. Of toch tenminste dat het mannelijk deel van de wereldbevolking sympathie zou kunnen opbrengen voor haar aanpak. Maar, lieve lezer, dat is helemaal niet zo!!!

Groot was haar verbazing immers toen ze vandaag op zoek naar een CD rechtstreeks naar de afdeling Jazz holde en feilloos het schijfje in kwestie uit een rek plukte. Vanuit haar ooghoek zag ze een individu met gesloten ogen meewiegen op een blijkbaar erg ontspannende CD. En even verder had een ander manspersoon  zich pontificaal voor een TV-scherm genesteld om de film die daar verscheen mee te pikken. En op de parterre stond iemand met een wel erg gelukzalige glimlach gebogen over een I-pad, de hele wereld verder vergetend.

Nu zou dat alles nog geen probleem zijn, ware het niet dat geen enkel van de boven beschreven lieden ook maar de minste intentie had binnen korte termijn over te gaan tot een aankoop. Neen, zij genoten blijkbaar van hun pure aanwezigheid in de winkel. Bizar! Verbazingwekkend! Onvoorstelbaar! En, ingaand tegen iedere vorm van redelijkheid en strategische planning.

U voelt de volgende stelling vast al aankomen: het cliché dat mannen niet houden van winkelen lijkt bij deze dus ontkracht! Het gaat er gewoon om dat ze zich thuisvoelen in een handelspand. En, laten we eerlijk zijn, dat zal nooit gebeuren in een damesmodezaak, noch in dat “snoezige winkeltje vol kraaltjes en fournituren”. Maar, gooi er wat multimedia tegenaan en je hebt er geen kind aan.

Misschien toch eens onthouden tijdens de volgende queeste (want het grasgroene truitje is nog steeds niet aangeschaft).